Vietnam - Hanoi

Super vet broertje! Liefs en xx je zussie!
P.S. Begin je nu toch wel beetje te missen!

Lieve Bow,

Het is vandaag exact een maand gelden dat wij je hebben weggebracht naar Dusseldörf. Dat betekent dat je er al een kwart deel van je geplande reis hebt op zitten, ongelofelijk hoe snel dat voorbij is gegaan. Het is hier ochtend, Wij zijn net uit bed. Het is maar 14 graden in de kamer want het heeft gevroren. Nog niet zo hard maar toch. Moest natuurlijk eerst de kachel aanmaken voor je moeder. Vandaag zijn wij samen vrij. Wij gaan de tuin winter klaar maken.
Wij genieten van het feit dat je het zo goed naar je zin hebt. Voor ons is het bijzonder om je op deze manier te kunnen volgen in je doen en laten. Ik wil je dan ook vragen vooral te blijven schrijven, op je blog, over je belevenissen. Voor jou al, een beetje, gewoon voor ons klinkt het zeer avontuurlijk. Deze verhalen zijn ook voor jouzelf zeer waardevol, voor straks....maar realiseer je ook dat het voor ons en alle andere geïnteresseerden bijzonder leuk is om te lezen.
Wij zoeken regelmatig op internet naar de plaatsen die je zoal noemt. Prachtige foto's zijn er dan te zien , zo reizen wij een beetje met je mee. Al hoewel jij natuurlijk eerste klas zit!
Maar wat heb je al veel leuke dingen gedaan c.q. meegemaakt. Ik lees net op je blog dat je in training bent voor springen met de sterren. 10 m is echt heel hoog. Ben je al bij de kleermaker geweest voor je maatpak of ga je dat op een andere plaats in Vietnam regelen. Moet je niet te veel bier drinken want dan past dat pak niet meer en trouwens dat die alcohol daar zo goedkoop is werkt verslaving in de hand. Merk jij dit ook daar aan de locale bevolking? Ik heb ook erg genoten van je foto's op faceboek, leuk T-shirt van de vlag van Vietnam. Nou Bow dit was het voorlopig. Schrijf binnenkort wel weer eens een stukje. Veel plezier ook in Halong Bai. Wij hebben ook op de site gezien dat het daar prachtig is. Liefs.

PS Nog een vaderlijke tip: Pas op waar je loopt, er liggen nogal wat mijnen her en der.

Hoi Bow,
Even een berichtje naar jou. Vorige week hoorden we van Leo en Ellen dat je enorm geniet van je mooie reis. Heb natuurlijk even je blog opgezocht, en je geweldige verhalen gelezen. Helemaal te gek! Als we nu zo jong als jou waren wisten we het wel............ Veel plezier verder op je reizen, en geniet van alle mensen die je ontmoet!

Wat een avonturen, geweldig om te lezen. Vooral omdat hier in Oostkapelle de avonturen ver te zoeken zijn....!! Te gek dat je zoveel andere backpackers tegen het lijf loopt en dan samen verder op pad gaat. Bier en wodka hebben ze dus echt in iedere uithoek van de wereld. Het is wel gek bij de pannenkoek zonder jou, de bar 'mist' zijn vaste barkeeper!

Lieve Bow,

Hier een berichtje van oma. Wat fijn dat je zo geregeld berichten verstuurt over je verblijf in Azië. Ik denk veel aan je en doe zo nu en dan een schietgebedje dat alles maar goed blijft gaan. Wat maak je toch veel mee dat zien wij op de mooie foto's, ik geniet ervan. Doe voorzichtig en ik wens je alle goeds op je verdere reis. Dikke knuffel en kus van oma.xx

Lieve Bow Sinterklaas 5 december 2012
Zoals een ieder heeft kunnen merke,
arriveerden wij een week geleden ook weer in Serooskerke.
We weten soms niet waar we eerst moeten beginnen,
best een drukke periode met al die kindjes en bezoeken van gezinnen.
Alle kinderen van vorig jaar,
kwamen in de Zandput weer bij elkaar.
Ik mocht ze stuk voor stuk met cadeaus verblijde,
maar we miste jou Bow van der Weijde.
Ik heb mijn pieten opdracht gegeven,
om uit te zoeken waar je bent gebleven.
Onder het genot van warme chocomel en peperkoek,
hielden ze een gedegen onderzoek.
Ze zochten hier en ze zochten daar,
maar onze Bow bleef onvindbaar.
Uiteindelijk hoorden ze van een oude wijze man,
dat hij op 31 oktober de benen nam.
Met een groot pak op zijn schouders,
werdt hij weggebracht door zijn zus en ouders.
Zijn bagage leek wel een bijenkorf,
en zou arriveerde hij in Düsseldorf.
Je had nog een probleem dat er niet om loog
dus kochten ze nog druppels voor dat ene geïrriteerde oog.
Tot slot nog wat gegeten bij een Italiaan
en toen was het zo ver, ze lieten je gaan.
Het eerste stuk met Air Berlin,
die je na een flinke vlucht Abu Dabi lieten zien.
Hier moest je je een paar uur zien te vermaken,
tenminste dat hoorden we van mensen die we spraken.
Hapje daar en hapje hier
en je dronk ook daar je eerste ara(bier).
Toen met de volgende vlucht
weer zo’n acht uur met Eti Hat in de lucht.
Vanuit die grote bak met zand
werd er de volgende dag in Bangkok geland.
Eerst met de taxi en een Duitser naar het hotel
snel achter een grote bier want die lust hij wel.
Ook heeft onze vent
Bangkok eens flink verkend.
Het is niet te geloven
maar na een dag al een massagehuis binnen gestoven.
Daar werd hij door een Thaise van top tot teen bekeken,
waarna ze probeerde een van z’n benen te breken.
Na een half uurtje kneden met haar tengels,
sprak ze Bow toe in het Thaise Engels.
Hij kreeg van haar te horen,
dat hij niet als slangenmens was geboren.
You are not verry flexibel,
en dat was het dan wel.
En het antwoord van onze Bow,
Yes i know!
Daarna zonder al te veel op smuk,
nog een rondje door de stad met de tuk tuk.
Met de nachtbus van Bangkok naar Cha Mai,
alles goed verlopen dus Bow ook weer blai.
Toch ging het ook nog een keer goed mis,
na het eten van een niet zo verse vis.
Op zich liet hij zich goed smaken,
maar het draaide toch uit op een paar dagen flink braken.
Gelukkig herstelde hij zich snel,
en zit nu dan ook weer lekker in z’n vel.
Dan weer drie dagen reizen met de bus en de boot,
van Thailand naar Laos waar hij enorm van genoot.
Oja, voor ik het vergeet,
er is ook nog een verhaal waarbij hij op een olifant reed.
Volgens Bow valt het niet mee om zo’n hoop vlees te besturen,
at graag alles aan de weg kant hielt dus niet van kuren.
Verder alles goed verlopen,
maar zie hem nog niet direct een eigen olifant kopen.
In Laos belande hij in Luang Prabang,
maar dat weten jullie natuurlijk allang.
In dit relaxte land,
geniet hij hier al bier drinkend vanuit een trekker band.
Ook wel onder de naam Tuben bekend,
waarbij je eerst met je band een berg op rent.
Het nodige bier opslobberen,
en dan maar de rivier af dobberen.
Ook werd er als een malle uit bomen gesprongen,
hij houd zich wel bezig deze jongen.
Of samen met een Belg op hun gemak,
de rivier afgezakt in een kajak.
Het is weer eens wat anders dan die computerspelletjes,
want dat vonden ze thuis wel welletjes.
Is hij hier nu van afgekickt,
worden we weer door wat anders opgeschrikt.
Al die wodka en dat bier,
kost daar blijkbaar geen ene zier.
Het zal toch niet zo wezen,
dat we hem daar straks van moeten helpen genezen.
De sint reist veel net als Bow,
alleen niet in zo’n hoog tempo.
Veel zien is natuurlijk fijn,
maar als je zo door gaat is straks de wereld te klein.
Van Laos naar Vietnam,
waarvoor hij de slaapbus nam.
Een reis van 26 uur over hele slechte wegen,
waardoor hij meer naast dan in zijn bed heeft gelegen.
Hij arriveerde in de hoofdstad van Vietnam, Hanoi
vond dat een gekkenhuis maar toch ook wel weer mooi.
Toen nog een rondje Halong Bai,
maar daar over weet de sint nog niet zo vee.
En dan nu in Hue in het Google hotel,
gratis bier van vijf tot elf nou dan weet je het wel.
Pas goed op jezelf,
je lever geneest niet vanzelf.
De sint is trots op je Bow,
tis toch meer dan een reisje naar de Zoo.
Ik wens je nog een prachtig vervolg van je reis naar al die bestemmingen,
ga er vol voor zonder al te veel remmingen.
Geniet van dag tot dag,
ik hoop dat het tot 4 maart duren mag.
Zodat je achteraf zeggen kan,
dit had ik nooit willen missen man!
Dit jaar heb je een beetje pech,
want Azië is voor de sint echt te ver weg.
Dus dit jaar geen cadeau,
zoals je van de sint gewend bent Bow.
Maar als je goed op je bankrekening let,
komt er dit jaar iets via sinternet.
Dan nu de laatste tot besluit,
volgend jaar weer sinterklaas in Seroos, ik zie d’r nu al weer naar uit.

Veel liefs, Sinterklaas

P.S. Ik zal je vader vragen of hij ook weer eens een stukje schrijft!

Lieve Bow Sinterklaas 5 december 2012
Zoals een ieder heeft kunnen merke,
arriveerden wij een week geleden ook weer in Serooskerke.
We weten soms niet waar we eerst moeten beginnen,
best een drukke periode met al die kindjes en bezoeken van gezinnen.
Alle kinderen van vorig jaar,
kwamen in de Zandput weer bij elkaar.
Ik mocht ze stuk voor stuk met cadeaus verblijde,
maar we miste jou Bow van der Weijde.
Ik heb mijn pieten opdracht gegeven,
om uit te zoeken waar je bent gebleven.
Onder het genot van warme chocomel en peperkoek,
hielden ze een gedegen onderzoek.
Ze zochten hier en ze zochten daar,
maar onze Bow bleef onvindbaar.
Uiteindelijk hoorden ze van een oude wijze man,
dat hij op 31 oktober de benen nam.
Met een groot pak op zijn schouders,
werdt hij weggebracht door zijn zus en ouders.
Zijn bagage leek wel een bijenkorf,
en zou arriveerde hij in Düsseldorf.
Je had nog een probleem dat er niet om loog
dus kochten ze nog druppels voor dat ene geïrriteerde oog.
Tot slot nog wat gegeten bij een Italiaan
en toen was het zo ver, ze lieten je gaan.
Het eerste stuk met Air Berlin,
die je na een flinke vlucht Abu Dabi lieten zien.
Hier moest je je een paar uur zien te vermaken,
tenminste dat hoorden we van mensen die we spraken.
Hapje daar en hapje hier
en je dronk ook daar je eerste ara(bier).
Toen met de volgende vlucht
weer zo’n acht uur met Eti Hat in de lucht.
Vanuit die grote bak met zand
werd er de volgende dag in Bangkok geland.
Eerst met de taxi en een Duitser naar het hotel
snel achter een grote bier want die lust hij wel.
Ook heeft onze vent
Bangkok eens flink verkend.
Het is niet te geloven
maar na een dag al een massagehuis binnen gestoven.
Daar werd hij door een Thaise van top tot teen bekeken,
waarna ze probeerde een van z’n benen te breken.
Na een half uurtje kneden met haar tengels,
sprak ze Bow toe in het Thaise Engels.
Hij kreeg van haar te horen,
dat hij niet als slangenmens was geboren.
You are not verry flexibel,
en dat was het dan wel.
En het antwoord van onze Bow,
Yes i know!
Daarna zonder al te veel op smuk,
nog een rondje door de stad met de tuk tuk.
Met de nachtbus van Bangkok naar Cha Mai,
alles goed verlopen dus Bow ook weer blai.
Toch ging het ook nog een keer goed mis,
na het eten van een niet zo verse vis.
Op zich liet hij zich goed smaken,
maar het draaide toch uit op een paar dagen flink braken.
Gelukkig herstelde hij zich snel,
en zit nu dan ook weer lekker in z’n vel.
Dan weer drie dagen reizen met de bus en de boot,
van Thailand naar Laos waar hij enorm van genoot.
Oja, voor ik het vergeet,
er is ook nog een verhaal waarbij hij op een olifant reed.
Volgens Bow valt het niet mee om zo’n hoop vlees te besturen,
at graag alles aan de weg kant hielt dus niet van kuren.
Verder alles goed verlopen,
maar zie hem nog niet direct een eigen olifant kopen.
In Laos belande hij in Luang Prabang,
maar dat weten jullie natuurlijk allang.
In dit relaxte land,
geniet hij hier al bier drinkend vanuit een trekker band.
Ook wel onder de naam Tuben bekend,
waarbij je eerst met je band een berg op rent.
Het nodige bier opslobberen,
en dan maar de rivier af dobberen.
Ook werd er als een malle uit bomen gesprongen,
hij houd zich wel bezig deze jongen.
Of samen met een Belg op hun gemak,
de rivier afgezakt in een kajak.
Het is weer eens wat anders dan die computerspelletjes,
want dat vonden ze thuis wel welletjes.
Is hij hier nu van afgekickt,
worden we weer door wat anders opgeschrikt.
Al die wodka en dat bier,
kost daar blijkbaar geen ene zier.
Het zal toch niet zo wezen,
dat we hem daar straks van moeten helpen genezen.
De sint reist veel net als Bow,
alleen niet in zo’n hoog tempo.
Veel zien is natuurlijk fijn,
maar als je zo door gaat is straks de wereld te klein.
Van Laos naar Vietnam,
waarvoor hij de slaapbus nam.
Een reis van 26 uur over hele slechte wegen,
waardoor hij meer naast dan in zijn bed heeft gelegen.
Hij arriveerde in de hoofdstad van Vietnam, Hanoi
vond dat een gekkenhuis maar toch ook wel weer mooi.
Toen nog een rondje Halong Bai,
maar daar over weet de sint nog niet zo vee.
En dan nu in Hue in het Google hotel,
gratis bier van vijf tot elf nou dan weet je het wel.
Pas goed op jezelf,
je lever geneest niet vanzelf.
De sint is trots op je Bow,
tis toch meer dan een reisje naar de Zoo.
Ik wens je nog een prachtig vervolg van je reis naar al die bestemmingen,
ga er vol voor zonder al te veel remmingen.
Geniet van dag tot dag,
ik hoop dat het tot 4 maart duren mag.
Zodat je achteraf zeggen kan,
dit had ik nooit willen missen man!
Dit jaar heb je een beetje pech,
want Azië is voor de sint echt te ver weg.
Dus dit jaar geen cadeau,
zoals je van de sint gewend bent Bow.
Maar als je goed op je bankrekening let,
komt er dit jaar iets via sinternet.
Dan nu de laatste tot besluit,
volgend jaar weer sinterklaas in Seroos, ik zie d’r nu al weer naar uit.

Veel liefs, Sinterklaas

P.S. Ik zal je vader vragen of hij ook weer eens een stukje schrijft!

Lieve Bow Sinterklaas 5 december 2012
Zoals een ieder heeft kunnen merke,
arriveerden wij een week geleden ook weer in Serooskerke.
We weten soms niet waar we eerst moeten beginnen,
best een drukke periode met al die kindjes en bezoeken van gezinnen.
Alle kinderen van vorig jaar,
kwamen in de Zandput weer bij elkaar.
Ik mocht ze stuk voor stuk met cadeaus verblijde,
maar we miste jou Bow van der Weijde.
Ik heb mijn pieten opdracht gegeven,
om uit te zoeken waar je bent gebleven.
Onder het genot van warme chocomel en peperkoek,
hielden ze een gedegen onderzoek.
Ze zochten hier en ze zochten daar,
maar onze Bow bleef onvindbaar.
Uiteindelijk hoorden ze van een oude wijze man,
dat hij op 31 oktober de benen nam.
Met een groot pak op zijn schouders,
werdt hij weggebracht door zijn zus en ouders.
Zijn bagage leek wel een bijenkorf,
en zou arriveerde hij in Düsseldorf.
Je had nog een probleem dat er niet om loog
dus kochten ze nog druppels voor dat ene geïrriteerde oog.
Tot slot nog wat gegeten bij een Italiaan
en toen was het zo ver, ze lieten je gaan.
Het eerste stuk met Air Berlin,
die je na een flinke vlucht Abu Dabi lieten zien.
Hier moest je je een paar uur zien te vermaken,
tenminste dat hoorden we van mensen die we spraken.
Hapje daar en hapje hier
en je dronk ook daar je eerste ara(bier).
Toen met de volgende vlucht
weer zo’n acht uur met Eti Hat in de lucht.
Vanuit die grote bak met zand
werd er de volgende dag in Bangkok geland.
Eerst met de taxi en een Duitser naar het hotel
snel achter een grote bier want die lust hij wel.
Ook heeft onze vent
Bangkok eens flink verkend.
Het is niet te geloven
maar na een dag al een massagehuis binnen gestoven.
Daar werd hij door een Thaise van top tot teen bekeken,
waarna ze probeerde een van z’n benen te breken.
Na een half uurtje kneden met haar tengels,
sprak ze Bow toe in het Thaise Engels.
Hij kreeg van haar te horen,
dat hij niet als slangenmens was geboren.
You are not verry flexibel,
en dat was het dan wel.
En het antwoord van onze Bow,
Yes i know!
Daarna zonder al te veel op smuk,
nog een rondje door de stad met de tuk tuk.
Met de nachtbus van Bangkok naar Cha Mai,
alles goed verlopen dus Bow ook weer blai.
Toch ging het ook nog een keer goed mis,
na het eten van een niet zo verse vis.
Op zich liet hij zich goed smaken,
maar het draaide toch uit op een paar dagen flink braken.
Gelukkig herstelde hij zich snel,
en zit nu dan ook weer lekker in z’n vel.
Dan weer drie dagen reizen met de bus en de boot,
van Thailand naar Laos waar hij enorm van genoot.
Oja, voor ik het vergeet,
er is ook nog een verhaal waarbij hij op een olifant reed.
Volgens Bow valt het niet mee om zo’n hoop vlees te besturen,
at graag alles aan de weg kant hielt dus niet van kuren.
Verder alles goed verlopen,
maar zie hem nog niet direct een eigen olifant kopen.
In Laos belande hij in Luang Prabang,
maar dat weten jullie natuurlijk allang.
In dit relaxte land,
geniet hij hier al bier drinkend vanuit een trekker band.
Ook wel onder de naam Tuben bekend,
waarbij je eerst met je band een berg op rent.
Het nodige bier opslobberen,
en dan maar de rivier af dobberen.
Ook werd er als een malle uit bomen gesprongen,
hij houd zich wel bezig deze jongen.
Of samen met een Belg op hun gemak,
de rivier afgezakt in een kajak.
Het is weer eens wat anders dan die computerspelletjes,
want dat vonden ze thuis wel welletjes.
Is hij hier nu van afgekickt,
worden we weer door wat anders opgeschrikt.
Al die wodka en dat bier,
kost daar blijkbaar geen ene zier.
Het zal toch niet zo wezen,
dat we hem daar straks van moeten helpen genezen.
De sint reist veel net als Bow,
alleen niet in zo’n hoog tempo.
Veel zien is natuurlijk fijn,
maar als je zo door gaat is straks de wereld te klein.
Van Laos naar Vietnam,
waarvoor hij de slaapbus nam.
Een reis van 26 uur over hele slechte wegen,
waardoor hij meer naast dan in zijn bed heeft gelegen.
Hij arriveerde in de hoofdstad van Vietnam, Hanoi
vond dat een gekkenhuis maar toch ook wel weer mooi.
Toen nog een rondje Halong Bai,
maar daar over weet de sint nog niet zo vee.
En dan nu in Hue in het Google hotel,
gratis bier van vijf tot elf nou dan weet je het wel.
Pas goed op jezelf,
je lever geneest niet vanzelf.
De sint is trots op je Bow,
tis toch meer dan een reisje naar de Zoo.
Ik wens je nog een prachtig vervolg van je reis naar al die bestemmingen,
ga er vol voor zonder al te veel remmingen.
Geniet van dag tot dag,
ik hoop dat het tot 4 maart duren mag.
Zodat je achteraf zeggen kan,
dit had ik nooit willen missen man!
Dit jaar heb je een beetje pech,
want Azië is voor de sint echt te ver weg.
Dus dit jaar geen cadeau,
zoals je van de sint gewend bent Bow.
Maar als je goed op je bankrekening let,
komt er dit jaar iets via sinternet.
Dan nu de laatste tot besluit,
volgend jaar weer sinterklaas in Seroos, ik zie d’r nu al weer naar uit.

Veel liefs, Sinterklaas

P.S. Ik zal je vader vragen of hij ook weer eens een stukje schrijft!

Lieve Bow Sinterklaas 5 december 2012
Zoals een ieder heeft kunnen merke,
arriveerden wij een week geleden ook weer in Serooskerke.
We weten soms niet waar we eerst moeten beginnen,
best een drukke periode met al die kindjes en bezoeken van gezinnen.
Alle kinderen van vorig jaar,
kwamen in de Zandput weer bij elkaar.
Ik mocht ze stuk voor stuk met cadeaus verblijde,
maar we miste jou Bow van der Weijde.
Ik heb mijn pieten opdracht gegeven,
om uit te zoeken waar je bent gebleven.
Onder het genot van warme chocomel en peperkoek,
hielden ze een gedegen onderzoek.
Ze zochten hier en ze zochten daar,
maar onze Bow bleef onvindbaar.
Uiteindelijk hoorden ze van een oude wijze man,
dat hij op 31 oktober de benen nam.
Met een groot pak op zijn schouders,
werdt hij weggebracht door zijn zus en ouders.
Zijn bagage leek wel een bijenkorf,
en zou arriveerde hij in Düsseldorf.
Je had nog een probleem dat er niet om loog
dus kochten ze nog druppels voor dat ene geïrriteerde oog.
Tot slot nog wat gegeten bij een Italiaan
en toen was het zo ver, ze lieten je gaan.
Het eerste stuk met Air Berlin,
die je na een flinke vlucht Abu Dabi lieten zien.
Hier moest je je een paar uur zien te vermaken,
tenminste dat hoorden we van mensen die we spraken.
Hapje daar en hapje hier
en je dronk ook daar je eerste ara(bier).
Toen met de volgende vlucht
weer zo’n acht uur met Eti Hat in de lucht.
Vanuit die grote bak met zand
werd er de volgende dag in Bangkok geland.
Eerst met de taxi en een Duitser naar het hotel
snel achter een grote bier want die lust hij wel.
Ook heeft onze vent
Bangkok eens flink verkend.
Het is niet te geloven
maar na een dag al een massagehuis binnen gestoven.
Daar werd hij door een Thaise van top tot teen bekeken,
waarna ze probeerde een van z’n benen te breken.
Na een half uurtje kneden met haar tengels,
sprak ze Bow toe in het Thaise Engels.
Hij kreeg van haar te horen,
dat hij niet als slangenmens was geboren.
You are not verry flexibel,
en dat was het dan wel.
En het antwoord van onze Bow,
Yes i know!
Daarna zonder al te veel op smuk,
nog een rondje door de stad met de tuk tuk.
Met de nachtbus van Bangkok naar Cha Mai,
alles goed verlopen dus Bow ook weer blai.
Toch ging het ook nog een keer goed mis,
na het eten van een niet zo verse vis.
Op zich liet hij zich goed smaken,
maar het draaide toch uit op een paar dagen flink braken.
Gelukkig herstelde hij zich snel,
en zit nu dan ook weer lekker in z’n vel.
Dan weer drie dagen reizen met de bus en de boot,
van Thailand naar Laos waar hij enorm van genoot.
Oja, voor ik het vergeet,
er is ook nog een verhaal waarbij hij op een olifant reed.
Volgens Bow valt het niet mee om zo’n hoop vlees te besturen,
at graag alles aan de weg kant hielt dus niet van kuren.
Verder alles goed verlopen,
maar zie hem nog niet direct een eigen olifant kopen.
In Laos belande hij in Luang Prabang,
maar dat weten jullie natuurlijk allang.
In dit relaxte land,
geniet hij hier al bier drinkend vanuit een trekker band.
Ook wel onder de naam Tuben bekend,
waarbij je eerst met je band een berg op rent.
Het nodige bier opslobberen,
en dan maar de rivier af dobberen.
Ook werd er als een malle uit bomen gesprongen,
hij houd zich wel bezig deze jongen.
Of samen met een Belg op hun gemak,
de rivier afgezakt in een kajak.
Het is weer eens wat anders dan die computerspelletjes,
want dat vonden ze thuis wel welletjes.
Is hij hier nu van afgekickt,
worden we weer door wat anders opgeschrikt.
Al die wodka en dat bier,
kost daar blijkbaar geen ene zier.
Het zal toch niet zo wezen,
dat we hem daar straks van moeten helpen genezen.
De sint reist veel net als Bow,
alleen niet in zo’n hoog tempo.
Veel zien is natuurlijk fijn,
maar als je zo door gaat is straks de wereld te klein.
Van Laos naar Vietnam,
waarvoor hij de slaapbus nam.
Een reis van 26 uur over hele slechte wegen,
waardoor hij meer naast dan in zijn bed heeft gelegen.
Hij arriveerde in de hoofdstad van Vietnam, Hanoi
vond dat een gekkenhuis maar toch ook wel weer mooi.
Toen nog een rondje Halong Bai,
maar daar over weet de sint nog niet zo vee.
En dan nu in Hue in het Google hotel,
gratis bier van vijf tot elf nou dan weet je het wel.
Pas goed op jezelf,
je lever geneest niet vanzelf.
De sint is trots op je Bow,
tis toch meer dan een reisje naar de Zoo.
Ik wens je nog een prachtig vervolg van je reis naar al die bestemmingen,
ga er vol voor zonder al te veel remmingen.
Geniet van dag tot dag,
ik hoop dat het tot 4 maart duren mag.
Zodat je achteraf zeggen kan,
dit had ik nooit willen missen man!
Dit jaar heb je een beetje pech,
want Azië is voor de sint echt te ver weg.
Dus dit jaar geen cadeau,
zoals je van de sint gewend bent Bow.
Maar als je goed op je bankrekening let,
komt er dit jaar iets via sinternet.
Dan nu de laatste tot besluit,
volgend jaar weer sinterklaas in Seroos, ik zie d’r nu al weer naar uit.

Veel liefs, Sinterklaas

P.S. Ik zal je vader vragen of hij ook weer eens een stukje schrijft!

Ho foutje 4 x hahaha